Marilyn Monroe http://marilyn-monroe.cba.pl/ |
|
Brigitte Bardot (spoza Hollywood) http://marilyn-monroe.cba.pl/viewtopic.php?f=32&t=336 |
Strona 1 z 1 |
Autor: | castagna [ 29 stycznia 2016, o 19:54 ] |
Tytuł: | Brigitte Bardot (spoza Hollywood) |
Brigitte Anne Marie Bardot, ur. 28 września 1934) – francuska modelka, piosenkarka i aktorka filmowa, symbol seksapilu w latach 50. i 60. XX wieku, później także działaczka na rzecz ochrony praw zwierząt. Brigitte Bardot urodziła się jako jedna z dwóch córek Louisa Bardot i Anne Marie Mucel. Ojciec, dyplomowany inżynier, prowadził rodzinny interes. Matka zapisała córki Brigitte i Marie-Jean do szkoły baletowej. Marie-Jeanne ostatecznie zrezygnowała z lekcji tańca, natomiast Brigitte skoncentrowała się na ćwiczeniach. W 1947 roku została przyjęta do Konserwatorium Paryskiego i przez trzy lata, wraz z Leslie Caron, uczęszczała do klasy baletowej rosyjskiego choreografa Borisa Kniaziewa. W 1949 roku Brigitte Bardot pozowała dla magazynu „Jardin des Modes”, którym zarządzała przyjaciółka jej matki, dziennikarka Hélène Lazareff. W 1950 roku pracowała dla marcowego wydania francuskiego „Elle”. Podczas sesji została zauważona przez młodego reżysera Rogera Vadima (jej późniejszego męża), który postanowił poznać ją ze scenarzystą Markiem Allégretem. Ten jednak uznał ją za niezbyt atrakcyjną. Zadebiutowała w 1952 roku w komedii Wioska w Normandii (Le Trou Normand). W latach 1952–1956 pojawiła się w siedemnastu filmach. W 1953 roku zagrała rolę w sztuce Jeana Anouilh'a Zaproszenie do zamku (L'Invitation au château). Media zwróciły na nią uwagę, kiedy pojawiła się na Festiwalu Filmowym w Cannes w kwietniu 1953 roku. Filmy, w których grała Brigitte Bardot z początku i połowy lat 50., to głównie romantyczne komedie z rolami młodych dziewcząt. Zagrała epizodyczne role w trzech filmach anglojęzycznych: brytyjskiej komedii Doctor at Sea (1955) i amerykańskich Helena Trojańska (1954) oraz Act of Love (1954) z Kirkiem Douglasem. Aby wypromować młodą aktorkę, Vadim zrealizował w 1956 film I Bóg stworzył kobietę z Bardot i Jeanem-Louisem Trintignantem. Film o niezbyt moralnej nastolatce, prowokującej społeczność niewielkiego miasteczka odniósł światowy sukces. Charles de Gaulle mówił, że Bardot była „francuskim artykułem eksportowym równie ważnym, jak samochody Renault”. Do postrzegania Brigitte Bardot jako symbolu seksu i zmysłowości w dużym stopniu przyczyniły się, poza filmami, zdjęcia, które jej robił fotograf Sam Levin. Wiele zdjęć aktorki z lat 50. i 60. wykonał również brytyjski fotograf Cornel Lucas. 9 października 1956 roku uczestniczyła (między innymi z Marilyn Monroe) w dorocznej gali z udziałem Elżbiety II w Empire Theatres w Londynie. W 1974 roku, dla uczczenia swych 40. urodzin, Bardot zdecydowała się na nagą sesję zdjęciową we włoskiej edycji magazynu „Playboy”. Po rozwodzie w 1957 Bardot w 1959 wyszła za mąż za Jacques'a Charriera, z którym zagrała w Babette idzie na wojnę (1959). W 1960 roku wystąpiła w filmie Prawda (La vérité) w reżyserii Henriego-Georges'a Cluzota. W następnym roku za tę rolę Włoska Akademia Filmowa przyznała jej nagrodę David di Donatello dla najlepszej aktorki zagranicznej. Wkrótce potem Bardot wyjechała na południe Francji, do swego domu w Saint-Tropez. W 1963 roku zagrała w filmie Jena-Luca Godarda Pogarda. Grała w filmach u boku takich aktorów, jak Alain Delon (Sławne miłości, Trzy kroki w szaleństwo), Jean Gabin (Na wypadek nieszczęścia), Sean Connery (Shalako), Jean Marais (Gdyby Wersal mógł mi odpowiedzieć, Przyszłe gwiazdy), Lino Ventura (Bulwar Rumu), Annie Girardot (Nowicjuszki), Claudia Cardinale (Królowe Dzikiego Zachodu), Jeanne Moreau (Viva Maria!), Jane Birkin (Don Juan). W 1973 roku oznajmiła, że rezygnuje z aktorstwa. W latach 60. i 70. brała udział w różnych muzycznych spektaklach i nagrywała piosenki, współpracując głównie z takimi piosenkarzami, jak: Serge Gainsbourg, Bob Zagury i Sacha Distel. Nagrała m.in. "Harley Davidson", "Je Me Donne À Qui Me Plaît", "Guma balonowa", "Kontakt", "Je Reviendrai Toujours Vers Toi", "L'Appareil À Sous", "La Madrague", "On Déménage", "Sidonie", "Tu veux, Ou Tu veux pas?", "Le Soleil de Ma Vie "(cover hitu Steviego Wondera You Are the Sunshine of My Life) i Je t'aime ... moi non plus. 21 grudnia 1952 roku w wieku osiemnastu lat wyszła za mąż za reżysera Rogera Vadima. Wystąpiła w jego filmie I Bóg stworzył kobietę. Nasycona erotyzmem scena tańca na stole przyniosła jej sławę i spowodowała istotną zmianę w podejściu do tematów erotycznych w kinie światowym. W dużej mierze do sukcesu filmu przyczyniła się jej uroda i seksapil. Dla uzyskania zgody rodziców Bardot na ślub, Vadim, który był wyznania prawosławnego, przeszedł na katolicyzm. Rozwiedli się pięć lat później (6 grudnia 1957), ale pozostali przyjaciółmi i w późniejszych latach często współpracowali. Podczas pracy nad filmem I Bóg stworzył kobietę Bardot miała romans z Jeanem-Louisem Trintignantem (w tym czasie mężem aktorki Stéphane Audran). Ich związek nie był łatwy z uwagi na odbywaną w tym czasie przez aktora służbę wojskową oraz romans Bardot z piosenkarzem Gilbertem Bécaud. Ostatecznie rozeszli się po dwóch latach. W dniu 18 czerwca 1959 roku Bardot poślubiła aktora Jacques'a Charriera, z którym miała swoje jedyne dziecko – syna Nicolasa-Jacques'a. Ze względu na zainteresowanie paparazzi poród miał miejsce w apartamencie Bardot w Paryżu (przy alei Paul-Doumer 71 w 16. dzielnicy Paryża) przy zamkniętych okiennicach. Po rozwodzie z Charrierem (20 listopada 1962) Nicolasem zajęła się rodzina Jacques'a, a Bardot nie utrzymywała z synem ścisłych kontaktów aż do jego pełnoletności. Inni mężowie aktorki to: niemiecki milioner Gunter Sachs (14 lipca 1966 – 1 października 1969) oraz Bernard d'Ormale (od 16 sierpnia 1992 roku). Miała również romanse z Samim Freyem, Sergem Gainsbourgiem i Sachą Distelem. W latach 70. związana była z rzeźbiarzem Miroslavem Brozkiem (była jego modelką). W 1974 roku na dzień przed swoimi 40 urodzinami (po występach w ponad 40 filmach i nagraniu kilku płyt) wycofała się z filmu i postanowiła wykorzystać swoją sławę do promowania praw zwierząt. W 1986 roku założyła fundację The Brigitte Bardot Foundation for the Welfare and Protection of Animals i została wegetarianką. Zebrała trzy miliony franków francuskich na finansowanie fundacji dzięki licytacji, wystawiając na sprzedaż wiele przedmiotów osobistych. W 1999 roku Bardot w liście do chińskiego przywódcy Jiang Zemina, opublikowanego w języku francuskim przez magazyn VSD, oskarżyła państwo o torturowanie i zabijanie niedźwiedzi, a także wykorzystywanie tygrysów i nosorożców do produkowania afrodyzjaków. Na początku 2013 roku Bardot zagroziła, że zrzeknie się obywatelstwa francuskiego, jeżeli władze nie zapobiegną uśpieniu dwóch słoni z ogrodu zoologicznego w Lyonie chorujących na gruźlicę. Bardot była pierwszą kobietą niehistoryczną, której twarz posłużyła jako wzorzec dla podobizn Marianny, emblematu Republiki Francuskiej (w 1969, rzeźbę wykonał Alain Gourdon). Wyraziła poparcie dla prezydenta Charlesa de Gaulle'a w 1960 roku. Jej mąż, Bernard d'Ormal, był doradcą prawnym partii Front Narodowy. W książce z 1999 Le Carré de Pluton Bardot krytykowała rytualny ubój owiec podczas muzułmańskiego święta Id al-Adha. Ponadto w jednym z rozdziałów pisze: mój kraj…, Francja, moja ojczyzna, mój kraj jest ponownie atakowany przez przeludnienie cudzoziemców, zwłaszcza muzułmanów. Za te słowa francuski sąd ukarał aktorkę grzywną w wysokości 30 tys. franków w czerwcu 2000 roku. 10 czerwca 2004 została skazana za „podżeganie do nienawiści rasowej”, nałożono na nią karę w wysokości 5 tys. euro. Bardot stwierdziła, iż nie ma uprzedzeń rasowych i przeprosiła w sądzie, mówiąc: Nigdy świadomie nie chciałam nikogo skrzywdzić. Nie leży to w moim charakterze. W świecie mody Bardot spopularyzowała dekolt typu „odkryta szyja oraz oba ramiona”, nazwany od jej imienia „bardot”. Jest stosowany w krojach swetrów, bluzek, sukienek i topów. Poprzez m.in. film Kobieta bez zasłony oraz występy w Cannes i wielu sesjach zdjęciowych Bardot spopularyzowała także bikini, wprowadziła do mody choucroute („kapusta”), fryzurę i bawełniany materiał w kratkę, który zawierał strój zaprojektowany przez Jacques'a Esterela na jej ślub z Jakiem Charrierem. Aktorka była bohaterką niektórych dzieł Andy'ego Warhola. Bardot przyczyniła się do promocji miasta Saint-Tropez i miejscowości Armação dos Búzios w Brazylii, którą odwiedziła w 1964 roku wraz ze swoim partnerem, brazylijskim muzykiem Bobem Zagury. Dziś stoi tam posąg Bardot, stworzony przez Christina Motta. Była inspiracją dla młodych muzyków: Johna Lennona i Paula McCartneya, którzy planowali nakręcić film The Beatles i Bardot, podobny do Hard Day's Night. Pierwsza żona Lennona – Cynthia Powell – specjalnie rozjaśniła włosy, by upodobnić się do Bardot. Bob Dylan powiedział, że pierwsza piosenka, którą napisał, poświęcona była Bardot. Wspomniał o niej w piosence I Shall Be Free, znajdującej się na płycie pt. The Freewheelin' Bob Dylan. Cytuj: Filmografia: 1973 - Gdyby Don Juan był kobietą 1973 - Bardzo ładna i bardzo wesoła historia Colinota Trousse-Chemise 1971 - Królowe Dzikiego Zachodu 1971 - Bulwar Rumu 1970 - Nowicjuszki 1969 - Niedźwiedź i laleczka 1969 - Kobiety 1968 - Shalako 1968 - Historie niesamowite 1967 - Dwa tygodnie we wrześniu 1965 - Viva Maria! 1965 - Marie Soleil 1964 - Czarująca idiotka 1963 - Pogarda 1962 - Odpoczynek wojownika 1962 - Życie prywatne 1961 - Kłopotliwa narzeczona 1961 - Sławne miłości 1960 - Zdarzyło się pewnej nocy 1960 - Prawda 1959 - Babette idzie na wojnę 1959 - Kobieta i pajac 1959 - Czy chciałby pan ze mną zatańczyć? 1958 - Na wypadek nieszczęścia 1957 - Księżycowi jubilerzy 1957 - Paryżanka 1956 - Nieznośna dziewczyna 1956 - Helena Trojańska 1956 - I Bóg stworzył kobietę 1956 - La Mariée est trop belle 1956 - Mój syn Neron 1956 - Stokrotka 1955 - Doktor na morzu 1955 - Przyszłe gwiazdy 1955 - La lumière d'en face 1955 - Syn kochanej Karoliny 1955 - Wielkie manewry 1954 - Gdyby Wersal mógł mi odpowiedzieć 1954 - Tradita 1953 - Ich wielka miłość 1953 - Le portrait de son père 1952 - Wioska w Normandii 1952 - Długie zęby 1952 - Manina, dziewczyna bez zasłon CIEKAWOSTKI: 1. Wygrała walkę z rakiem piersi. 2. W latach 1970-1980 jej popiersie służyło we francuskich instytucjach publicznych jako symbol Marianne de France (w każdej dekadzie inna kobieta jest modelką dla tego francuskiego symbolu wolności). 3. Gdy miała 16 lat, jej rodzice nie zgodzili się na ślub z Rogerem Vadimem, bo uważali, że jest zbyt młoda. Zrozpaczona Brigitte próbowała popełnić samobójstwo. 4. Była jedną z kandydatek do roli hrabiny Teresy "Tracy" Di Vicenzo w filmie W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości. Postać zagrała Diana Rigg. 5. To z myślą o niej Serge Gainsbourg napisał wielki przebój "Je t'aime moi non plus", który nagrał później w duecie z Jane Birkin. 6. Ma młodszą siostrę Mijanou. 7. Producenci chcieli, by Brigitte zagrała Angélique Sancé de Monteloup w filmie Markiza Angelika. Aktorka miała w tym czasie inne zobowiązania, wskutek czego rolę otrzymała Michèle Mercier. 8. Odrzuciła rolę Didi w filmie Ostatni z wielkich. Ostatecznie angaż otrzymała Jeanne Moreau. 9. Była rozważana jako kandydatka do zagrania tytułowej roli w kinowej wersji musicalu Fanny. Ostatecznie producenci zaangażowali do tego filmu Leslie Caron. 10. W 1986 roku założyła fundację Fondation Brigitte Bardot, poświęconą obronie praw zwierząt. 11. Jest autorką następujących książek: * 1978 r. - Noonoah, le petit phoque blanc; * 1996 r. - Inicjały B. B.: Pamiętniki; * 1999 r. - Le Carré de Pluton; * 2003 r. - Krzyk w ciszy; * 2006 r. - Pourquoi?", "Vies privées (wraz z Henry-Jean Servatem); * 2009 r. - Par amour... et c'est tout !. 12. Była brana pod uwagę do głównej roli w filmie Kleopatra, jednak otrzymała ją Elizabeth Taylor. 13. W 1970 roku reklamowała futra marki Blackglama. 14. Oferowano jej rolę Loli w filmie Fałszywy król. Angaż otrzymała Florinda Bolkan. 15. Rozważano ją do roli Marion w filmie Dziewczyna inna niż wszystkie. Angaż otrzymała Goldie Hawn. 16. Rozważano ją do tytułowej roli w filmie Julietta. Angaż otrzymała Dany Robin. 17. Brano pod uwagę jej występ w roli Martine Berthier w filmie A Day to Remember. Angaż otrzymała jednak Odile Versois. 18. Reżyser Robert Wise odrzucił jej kandydaturę do tytułowej roli w filmie Helena Trojańska. Angaż otrzymała Rossana Podestà. 19. Gilles Grangier zrezygnował z zatrudnienia jej w roli Cécilii w filmie Wiosna, jesień i miłość. Angaż otrzymała Nicole Berger. 20. Odrzucono jej kandydaturę do roli Bernadette Jouve w krótkometrażowych Łobuzach. Angaż otrzymała Bernadette Lafont. 21. Była kandydatką do roli Sophie w filmie Nie ma słońca w Wenecji. Angaż otrzymała Françoise Arnoul. 22. Brano ją pod uwagę do roli Virginii Dumayet w filmie Bądź piękna i milcz. Angaż otrzymała Mylène Demongeot. 23. Jean-Luc Godard odrzucił jej kandydaturę do roli Angeli w filmie Kobieta jest kobietą. Angaż otrzymała Anna Karina. 24. Brano ją pod uwagę do roli Diane w filmie Droga do Hong Kongu. Angaż otrzymała Joan Collins. 26. Odrzucono jej kandydaturę do roli Janine Boitard w filmie Najdłuższy dzień. Angaż otrzymała Irina Demick. 27. Scenarzysta Jacques Champreux brał ją pod uwagę do ról Diany Monti i Marie Verdier w filmie Judex albo zbrodnia doskonała, jednak wysokość gaży, jaką oczekiwała aktorka była zbyt wysoka. Angaż otrzymała Francine Bergé. 28. Odrzuciła propozycję wcielenia się w rolę Justine Morand - cnoty w filmie Występek i cnota. Angaż otrzymała Catherine Deneuve. 29. Billy Wilder rozważał ją do roli tytułowej w filmie Słodka Irma, jednak angaż ten otrzymała Shirley MacLaine. 30. Brano ją pod uwagę do roli Simone Clouseau w filmie Różowa Pantera, jednak angaż ten otrzymała Capucine. 31. Ken Russell brał ją pod uwagę do roli Françoise Fayol w filmie French Dressing. Angaż otrzymała Marisa Mell. 32. Odrzuciła rolę pani Ford w filmie Jak zamordować własną żonę. Angaż otrzymała Virna Lisi. 33. Brano ją pod uwagę do tytułowej roli w filmie Galia. Angaż otrzymała Mireille Darc. 34. Rozważano ją do roli Dominique "Domino" Derval w filmie Operacja Piorun. Angaż otrzymała Claudine Auger. 35. Odrzuciła rolę Barbary w filmie Czarne na białym. Angaż otrzymała Anita Sanders. 36. Brano ją pod uwagę do roli Delphine Garnier w filmie Panienki z Rochefort. Angaż otrzymała Catherine Deneuve. 37. Anthony Hinds brał ją pod uwagę do roli Christiny w filmie Frankenstein stworzył kobietę. Angaż otrzymała jednak Susan Denberg. 38. Odrzuciła rolę Vicki Anderson w filmie Afera Thomasa Crowna. Angaż otrzymała Faye Dunaway. 39. Dino De Laurentiis brał ja pod uwagę do tytułowej roli w filmie Barbarella. Angaż otrzymała Jane Fonda. 40. Była rozważana do roli Lucile w filmie Zawirowania serca. Angaż otrzymała Catherine Deneuve. 41. Brano ją pod uwagę do roli Margot w filmie Śmierć w ciemnościach. Angaż otrzymała Anna Karina. 42. Rozważano ją do ról Julie Roussel i Marion Vergano w filmie Syrena z Missisipi. Angaż otrzymała Catherine Deneuve. 43. Była rozważana do roli Glorii w filmie Czyż nie dobija się koni?. Angaż otrzymała Jane Fonda. 44. Rozważano ją jako kandydatkę do zagrania Anna Quadri w filmie Konformista, jednak rolę tę otrzymała Dominique Sanda. 45. Georges Franju rozważał ją do roli La Teuse w filmie La Faute de l'abbé Mouret. Angaż otrzymała Margo Lion. 46. Odrzuciła rolę Rosity w filmie Aresztuję cię, przyjacielu. Angaż otrzymała Daliah Lavi. 47. Odrzuciła propozycję zagrania Betty Smith w filmie Ładne dziewczyny ustawiają się w szeregu. Angaż otrzymała Angie Dickinson. 48. Brano ją pod uwagę do roli Rosalie w filmie Cezar i Rozalia. Angaż otrzymała Romy Schneider. 49. Rozważano ją do roli Constance de Bonancieux w filmie Trzej muszkieterowie. Angaż otrzymała Raquel Welch. 50. Odrzuciła rolę Jackie Logan w filmie Diabli mnie biorą. Angaż otrzymała Jane Birkin. 51. Odrzuciła propozycję zagrania Odetty w filmie Miłość Swanna. Angaż otrzymała Ornella Muti. 52. Brano ja pod uwagę do roli Frédérique w filmie Pstrąg. Angaż otrzymała Isabelle Huppert. źródła: filmweb.pl, wikipedia.pl wiem, że nie tyczy się Hollywood, ale jestem bardzo ciekawa, co o niej sądzicie zapraszam do dyskusji! |
Autor: | castagna [ 19 kwietnia 2016, o 13:44 ] |
Tytuł: | Re: Brigitte Bardot (spoza Hollywood) |
syn Brigitte Nicolas-Jacques Charrier, urodzony w styczniu 1960 roku (???) ojciec: Jacques Charrier (aktor) Brigitte z mężem (1959−1962) i ich synem z synem, 1960 1967 |
Autor: | ElsieMarina [ 21 października 2016, o 15:41 ] |
Tytuł: | Re: Brigitte Bardot (spoza Hollywood) |
Dla mnie BB jest neutralna. Nie mam w jej kierunku ani pozytywnych ani negatywnych uczuć. Nigdy też się nią specjalnie nie interesowałam, wiedziałam tylko, że bardzo angażowała się w akcje pro-zwierzęce. |
Autor: | Ania [ 21 października 2016, o 21:19 ] |
Tytuł: | Re: Brigitte Bardot (spoza Hollywood) |
ElsieMarina napisał(a): Dla mnie BB jest neutralna. Nie mam w jej kierunku ani pozytywnych ani negatywnych uczuć. Nigdy też się nią specjalnie nie interesowałam, wiedziałam tylko, że bardzo angażowała się w akcje pro-zwierzęce. Strasznie się postarzała, dużo zmarszczek ma, nie wygląda to najlepiej. Niestety Brigitte strasznie dużo i mocno się opalała i to skutek uboczny. Dobrze chociaż, że się nie naciągnęła, bo wyglądała by karykaturalnie. Jako aktorka, wiadomo jakie grała role, seksowna była z ładniutka buzią. Dla mnie bardzo fajnie śpiewała, a to moje dwie ulubione piosenki w wykonaniu BB |
Strona 1 z 1 | Strefa czasowa: UTC + 1 |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |